Live in Vera Chelsea Light Moving feat. Thurston Moore (25-06-’13)

Op de dag dat het concert is de Vera site nog even checken, het is soms geen overbodige luxe. Waar gister de aanvangstijd nog 21.30 was is het nu 20.30. Dus iedereen -ik bijvoorbeeld- die gister dacht dat het voorprogramma om 21.30 zou beginnen en de hoofdact rond 22.15 heeft een heel stuk Chelsea Light Moving gemist.

Rond kwart voor tien kwamen ze het podium op en begonnen met “Hey Billy, what’s your cure for Pain” (Burroughs dus). Uiteindelijk ongeveer 80 minuten gespeeld en wat ik ervan verwachtte was wat ik kreeg. Vrijwel alle nummers van de Chelsea Light Moving plaat en nog wat losse nummers (o.a. Sunday Stage, the Ecstacy) die niet op die plaat staan.

Een hoog Sonic Youth gehalte qua geluid, dus dan zit je altijd goed. Sowieso natuurlijk te gek om één van de opperhoofden van Sonic Youth live te zien waarmee hij qua sound verder gaat waar Sonic Youth gestopt was en erg fijn dat hij dan Vera niet over slaat.

Zaal was goed gevuld (schat een m/v of 300/350), ik stond vrij vooraan, ik had wel de indruk dat het tijdens het concert nog drukker werd. Voor mij stond trouwens een relikwie uit 1993, een ongelooflijk drukke gast met een staart in zijn lange haar. Volgens mij had hij ADHD én een lijn speed op. Zijn vriend was één of andere hippe baardaap die 80 minuten lang heen en weer liep en mensen omhelsde. Ik ben maar ergens anders gaan staan. (Naast een meisje die haar Grolsch beugelfles niet open kreeg… Dat vond ik dan weer grappig).

Het enthousiasme van de drie mannen op het podium werd trouwens niet echt gedeeld door de enige vrouw, die stond er bij alsof ze na afloop in één ruimte met Ali B. moest verkeren. Een kop als een oud kwartje en afzijdig van de rest. Nou ja, moet ze ook zelf weten natuurlijk. Misschien was het wel uit piëteit met de dames van Pussy Riot over wie “protest song” LIP ging <RIP UP YR SHIT UP AND CUT UP YR HICCUP MAKE OUT & FREAK OUT GET UP & SPEAK UP GET FUCKIN MAD TOO FUCKIN BAD BURN UP + SHIP OUT + FLIP UP + FLIP OUT STICK UP YR LIP OUT + BREAK UP + GET OUT GET FUCKN MAD TOO FUCKIN BAD>, wie weet.

Tijdens de toegift kwam ze nog even viool spelen, maar ook daar werd ze niet blij van. Ik wel, een bak gitaar distortion met vioolklanken, dat vind ik wel mooi. Nou ja, maakt het verder ook uit, ze speelde wel mooi bas, dus vooruit maar weer.

Fijne plaat, goeie show. Dus.