LIVE in VERA: MELT BANANA (5 juni 2014)

Regen regen en nog eens regen vanaf vijf uur ‘S Middags, maar toen het tijd was om naar Melt Banana te gaan was het droog. Toeval bestaat niet.

Toen ik de Grote Zaal betrad was het er net iets minder druk dan in de kelderbar (8 tegen 10 bezoekers), maar het zou allemaal nog goed komen.

Half uurtje voorprogramma, Light-ung, een violist en een sampler uit Berlijn wiens vioolpartijen laag over laag uitdijden tot een bescheiden bakje noise. Primadeluxe, duurde alleen vrij kort, één kunstje van hooguit tien minuten en toen was het alwieder fertig.

En dan… Melt Banana. Ooit een kwartet Japanse druktemakers, nu nog een duo,
Jip & Japanneke.
Binnen dertig tellen vroeg ik mezelf verbijsterd af warom ik Melt Banana de vorige keer in Vera gemist heb (was dat echt al 4 jaar geleden?). De vorige keren dat ik er wel heen heen ging moeten toch minstens zo indrukwekkend zijn geweest… Nou ja, van later zorg.
Jip/Godzilla het Snarenbeest en Japanneke zetten met zijn tweeën een ongekend vette sound neer. Visioenen van instortende wolkenkrabbers en laag overvliegende jumbo jetten vol kamikaze piloten. De soundtrack van een Tsunami of een aardbeving. 
Overweldigend, snoeihard, retestrak, 350 decibel. 

Een geluidstrip waaruit ontsnappen onmogelijk was. Voor het podium stond niemand, iedereen werd weg geblazen. Omdat er voor mij twee drukdoeners stonden die alleen maar afleiden ben ik in het gat voor het podium gedoken om volledig opgezogen te kunnen worden door de Japanse geluidsstroom. Er was nog een verwaalde geest in dat vacuüm, die heen en weer wervelde (zie foto) in het niemandsland tussen Melt Banana en het -inmiddels redelijk talrijk opgekomen- publiek. En ik stond daar, 1,90 & 100nogwat kilo tegenwicht biedend, nonchalant tegen een orkaan van geluid aangeleund. Heen en weer te wapperen in een Japanse tyfoon van Noise.

Een aardbeving die werd afgesloten met een “coversong”, It’s a Wonderful World in gesmolten Banaanversie.
Melt Banana, een belevenis die je moet ondergaan, een unieke met niks of niemand te vergelijken league on their own, een geweldige typisch Japanse over the top show, een lieflijk Japanneke in een zee van meters hoge geluidsgolven. Godzilla het Snarenmonster, in zijn eigen wereld van geluid gekeerd, die een geweldige bak noise uit zijn snarenzwaard tovert.
Na afloop van de weeromstuit “our newest album” gekocht. Haalt het natuurlijk niet bij de live belevenis, maar het is een fijn souvenir aan wat wel eens het concert van het jaar zou kunnen gaan worden.

FOTOGRAFIE WIE IMMER: FOTO PEER!
hier MEER PEER/MEltBAnanananana