Kraaien

Vreemde vogels zijn het, die kraaien. Zitten ze hoor, in de boom, naar elkaar te krassen. Zit je wazig voor je uit te staren, ver weg van de wereld waarin je leeft, alles ontgaat je, niks dringt door. Tot de kraai in de boom komt zitten.
KRAS. Hard.
Beetje vliegen, nog wat krassen, komt er nog eentje bij zitten. Samen in de boom een beetje schor zitten krassen.
Vinden ze leuk.
Niet dat mooie vogelengezang van de Nachtegaal of de Rulle Mus, gewoon lekker lelijk krassen. Voor wie mij ooit heeft horen zingen en in reïncarnatie gelooft, die weet, ik was ooit een kraai. Altijd in het zwart en maar luidkeels krassend in een boom de rust verstoren.
Geen Hanskraai natuurlijk, dat zijn geen kraaien. Net zoals een zeehond ook geen hond is, een stekelvarken geen varken, een luipaard geen lui paard en een varkenshaas geen knaagdier is.