My name is Jesus Christ and I’m an alcoholic

Laat mijn tienerdochters het maar niet horen.

Goed Gelezen 2020

65 boeken gelezen in 2020. Dit zijn ze. In de regel is het zo dat als je op het plaatje drukt je het groter ziet. In dit geval ook wel weer de moeite waard.
Boek van het Jaar was wat mij betreft Beginners (uit 1981) van Raymond Carver.

Ty Segall & Band in Paradiso 2014

Op de dag dat de Kat der Katten Ziggy overleed reden we ’s Avonds naar Amsterdam en zagen we dit concert. Nu zie ik het weer en is het geluid een stuk beter en is Ziggy nog steeds dood maar nooit echt weg.

Ty Segall Live in Paradiso (3 nov. 2014)

Geplaatst op 4 november 2014 door abubakaridevries

Geen Ty Segall in Vera, Grunn deze tour (de vorige keer ook niet, toen was het één van de twee afgelaste concerten uit die tour), dus dan maar Hey Ho Let’s Go in de Sonofreakusmobiel naar de Hoofdstad om Ty en zijn band in Paradiso te zien. Onderweg Pino in Friesland aan ons gezelschap toevoegend muzikaal, boekenfront en thuisfronten bijpratende over de snelweg naar Amsterdam zoevend. 

Nadat we tegenover Paradiso eerst nog een lekkere & gezonde bak patat oorlog als avondeten annex bodem leggen hadden genuttigd en we mijn enige PSV vriend, de naar het Westen geemigreerde Keimpe, hadden gespot kwam Cowboy Bob uit Texas de boel aan kondigen. Hij had het nog over een kat, weet niet precies wat hij zei, maar waarschijnlijk dat hij het ook kut vond van Ziggy .

De show opende met Manipulator, de titelsong van de laatste Ty Segall plaat. En, helaas, met een hemeltergend slecht geluid. Knoeterhard, overheerst door de bas en erg dof. Voor knoeterhard leent Manipulator zich niet echt, geen enkele nuance terug te horen, zwaar teleurstellend kutgeluid. Later werd het wel wat beter, maar het geluid bleef zwaar ondermaats. Desondanks werd het toch een vette show. Ongeveer anderhalf uur waarvan het eerste deel vooral nummers van Manipulator en het tweede deel nummers van eerdere platen.

Het publiek ging flink los, het was bij tijden een totaal gekkenhuis. Pogo, stagedive en crowdsurf (al vind ik crowdsurfen met een handtasje dan weer niet zo R&R :)), het leek de video “Last night on Broadway” van Dead Kennedys wel.

Wat mij betreft doen ze volgende keer Vera gewoon weer aan, daar is het geluid namelijk wel altijd goed. En als ik vaste Paradiso (en elk ander podium) gast Keimpe mag geloven is het geluid wel vaker bagger in Paradiso. Deed wel behoorlijk afbreuk aan een verder prima avondje Ty Segall. Lang gespeeld en een redelijk gevarieerde setlist, enthousiast publiek, vette show… wat wil je nog meer? (Een goed geluid, of had ik dat al gezegd?)

“Tomorrow you may sing in Paradise above the smoking ruins of your world-cities”

Henry Rollins (23 jaar) met Black Flag in 1984 in het kader van als je niet naar Vera (of welke muziekzaal dan ook kunt).

Frank Kramer

Erger dan een verlies dat volgende week wel weer goedgemaakt wordt; Frank Kramer is op de showfiets vertrokken naar de eeuwige voetbalvelden. Op zijn verjaardag onwel geworden en in coma geraakt, zo wist Johan Derksen maandag al te melden, waarop je het ergste wel vast kon vrezen. Dit kwartiertje VOETBAL 80 geeft een redelijk inzicht in de kleurrijke vogel die ons ontvallen is, ook leuk voor wie niets met voetbal heeft.
Voetballer, presentator, commentator (zijn legendarische laatste wedstrijd voor eurosport staat ook op you tube), quizmaster en grapjas.

PAARD KOE GEIT HOND VARKEN

Prettig opgefokte muziek

“These days, good news is hard to come by, but here’s some: Lamps, LA’s notoriously unprolific noise-merchant trio, are ready to release their spectacular fourth album called People With Faces, out this fall on In The Red Records. Produced by Ty Segall at Val’s, Lamps’ first recorded output since 2012’s landmark LP Under The Water, Under The Ground finds them breaking adventurous new terrain. I’d say they’ve matured, but I’d only say it behind their backs. Stalwarts Monty Buckles (guitar, voice, KEYBOARDS!!!) and Josh Erkman (drums, voice) double down on Lamps’ trademark cloak of effects-laden guitars and hammering drums, and new(ish) member Denée Segall jumps into the fray with her Poly Styrene wail and monolithic bass, adding depth both sonically and lyrically. Their trademark abrasiveness is still present, but it’s burnished it into something richer, more layered. Don’t worry, it still kicks your head in. First indication that things have changed comes in the opener, Confirmed Frenchman. With its serpentine rhythm and Denée’s muted vocals, it sounds kinda like The Au Pairs, if the Au Pairs listened to a lot of Throbbing Gristle. From that point onwards, People With Faces careens maniacally and majestically between alt-fantasy screamers and boot-bottom dirt-rock scummery. Horse Cow Goat Pig Dog slams like a feminist peak-form Black Sabbath (if only), and Comedian is a jaunty, chilling serial killer rave up. G.N.A.T.S. updates the Lamps sound into something punishing and darkly humorous, with Erkman screaming that women’s magazines saved his life. Worth noting is the inclusion of two covers that have been part of Lamps’ live show since Segall joined in 2014. The straightforward and sinister take on Sexual Harassment’s I Need A Freak is skin-crawling background music for the worst date ever. And I Owe It To The Girls, by Floridian proto-no-wavers Teddy & The Frat Girls, twists the raw desperation of the original into a razor-sharp militant anthem. The cherry on top of this sweet parfait is the news that Lamps will tour in support of People With Faces. If you’ve been lucky enough to catch them lately, you’ll know this is very good news indeed. See you in the pit”

December Blues met Lichtpuntje; Lamps

Schijtziek van narcist Thierry Baudet en zijn hele nazi bende
Schijtziek van alle idioten die op die fascist willen stemmen
Schijtziek van alle omroepen die hem een podium geven
Schijtziek van politici in het algemeen, maar vooral van VVD’ers, PVV’ers, FVD’ers en CDA’ers
Schijtziek van homofobe Gristenunie sjappies die minister zijn
Schijtziek van al die Corona ellende
Schijtziek dat Vera dicht is qua coole bands die daar niet optreden
Schijtziek dat er alleen nog kutfilms draaien
Schijtziek dat legendarische voetballers sterven of in coma raken
(Stay strong Frank Kramer)
Schijtziek dat ik niet naar het amateurvoetbal kan
Schijtziek dat ik niet naar het stadion kan
Schijtziek dat ik niet naar het theater kan
Schijtziek dat het straks weer kerst & oud en nieuw is,
waarom weet ik ook niet maar ik slaap er altijd slecht van
komt omdat er weer een jaar voorbij is denk ik
weer wat dichter bij de dood denk ik
weer wat ouder en ik wil jonger worden
ouder ben ik al
Schijtziek van geknal waar de konijnen van schrikken
Schijtziek van kou en gure nattigheid
Schijtziek van alle kutgedachten die mij uit mijn slaap houden
Schijtziek
Doodmoe
Verveeld
geef me licht
ER IS LICHT!
LAMPS!
Zodra Vera weer open is Lamps op het Vera podium om het einde van corona te vieren!

Nog eentje! Met fraaie clip.

Der Spitzen, the Spits am Deutsch

King Khan zingt Spits Klassiekers in het Duits. Du musst es hören um es zu glauben, aber es wirkt wunderbar. Backing vocals van Karl Heinz Rummenigge, Horst Hrubesch, Klaus Allofs en Klaus Fischer.

Meer Khan & Spits

THE SPITS at Total Trash’s Boogaloo 2018

Als we dan toch bezig zijn… Verkleed als jaren ’80 eredivisietrainers, the Spits Live!
Mijn gedachten gaan terug naar die avond in Vera. En naar die avond in de Crowbar.

Amateurvoetbal Rules: De wederopstanding van VV Groningen

Het kan verkeren, vorig seizoen stond een vernieuwd VV Groningen laatste in zaterdag 1E en werd het gered door de Corona stop, degradatie leek anders nog slechts door een wonder afgewend te kunnen worden. Het lelijke eendje van vorig seizoen lijkt echter uitgegroeid tot een mooie zwaan. Vanmiddag kwam VVG op 9 uit 3 door Balk met 3-1 te verslaan.

VV Groningen versterkte zich onder andere met de immer balvaste routinier Haaye Feenstra die overkwam van Groen Geel (en daarvoor jarenlang bij ACV speelde), met nummer 10 Tyson dos Santos (foto hierboven, ex ONS Sneek) en spits Ifaey Gorissen die al eerder voor VVG speelde en overkwam van SWZ Sneek. Er kwamen met Jonathan Hensens (oa Pelikaan S) en Erwin Oosterhof twee nieuwe keepers, verder kwam Mitchell van Kalsbeek over van Gruno en werd de selectie ook in de breedte versterkt. In vergelijking met vorig seizoen lijkt VVG ook vooral meer een team geworden.

Voorzitter Robert Bollegraaf bevestigde dat: “Het is echt een vriendenteam, dat merk je aan alles. Een voorbeeld; ze hebben met het elftal besloten  om de contributie te verhogen met 20 € voor elke speler, plus dat een ieder van de selectie voor eind oktober de helft van de contributie betaald heeft. Komt nog bij dat men voor de komende uitwedstrijden geen benzinegeld hoeft, top toch?!”


Na zeges op Zeerobben (thuis, 4-3 in een ware thriller) en Drachtster Boys (uit, met 2-3) stond vanmiddag de wedstrijd tegen het nog puntloze Balk op het programma. Een stugge ploeg met een sterke verdediging, dat is hoe Balk vaak omschreven wordt.
VVG startte echter voortvarend en schoot al na zeven minuten een bres in de Balk defensie. Ifaey Gorissen zette voor, Jamal Fadili schoot binnen. Zeven minuten later was het alweer gelijk, Johan Lyklema stond aan het eind van een goeie aanval en schoot beheerst raak, 1-1.
VVG hield de overhand, had het meeste balbezit maar was wat te speels en mede daardoor soms wat slordig. Zo ontsnapte het aan de 1-2 na een te korte terugspeelbal van Yoshi Supriata, keeper Jonathan Hensens redde VVG.
Balk kwam gedurende de eerste helft, met name in het laatste kwartier, beter in de wedstrijd, maar gescoord werd er niet, rust 1-1 en Balk ging van het veld met het gevoel dat er wel wat te halen viel.

Dat gevoel zullen ze na rust niet meer gehad hebben. Hoewel het nog lang duurde voor VVG de wedstrijd in het slot gooide was VVG na rust heer en meester, werd er vrijwel niks meer weggegeven en werden veel kansen gecreeërd. Pas halverwege de tweede helft kwam VVG op voorsprong, na een onhandige overtreding op Haaye Feenstra wees de scheids naar de stip. Tyson dos Santos schoot de strafschop vervolgens koel raak. Daarna had VVG de wedstrijd al lang en breed moeten beslissen, maar de kansen en mogelijkheden die het opvallend fitte VVG in het laatste kwart kregen leverde pas 6 minuten voor tijd de beslissing op, invaller Mitchell van Kalsbeek besliste het duel nadat hij een voorzet binnen schoot.

VVG staat nu op 9 uit 3 en is daarmee tweede achter d’Olde Veste’54 die na 4 wedstrijden nog de volle buit hebben. Volgende week is het VVG – d’Olde Veste’54, een heuse topper.

The Best Band in the World

Beter dan the Beatles, groter dan the Stones.
Dat kan enkel over the Spits gaan. Nu 2020 op veel fronten reten zuigt was het wel tijd voor goed nieuws, een nieuwe plaat van the Spits. En hier is dat goede nieuws.

Twee nieuwe nummers staan al op You Tube (de andere heet Breakdown).

VVG Toernooi VVG-Groen Geel 1-0 & Mamio-Warffum 4-0

KLIK OP DE FOTO’S VOOR EEN GROTERE WEERGAVE

VV Groningen-Groen Geel (2x 25 minuten) 1-0

Mamio-Warffum (2x 25 minuten) 4-0

DEAD MOON, het boek

Vorige week het Dead Moon boek besteld. Kost wat, maar dan heb je ook wat (groot en dik boek vol coole foto’s en anekdotes en 2 platen). Op telkens meer plekken uitverkocht of nog maar een paar exemplaren, dus voor ik achter het net vis en spijt krijg het boek gekocht. Onevenaarbaar coole band, zo jammer dat we ze nooit meer zullen zien.
Ik telde een stuk of 15 Dead Moon, Pierced Arrows en Fred & Toody shows waar ik heen geweest ben. Elke keer weer feest en geweldig.

 

Uiteraard maakt ook Vera deel uit van het boek.

 

Fred over zijn prille beginjaren:
Tijdens zijn tweede optreden, op een talentenjacht op school, zouden ze 3 nummers spelen. Komt Principal Skinner na anderhalf nummer vertellen dat dit niet het soort talent is waar ze naar op zoek zijn. Stoppen maar jongens…

Een kenmerkende anekdote van Fred Cole over zijn vroege jaren als muzikant.
Ze vragen of ze in een jongerencentrum in Portland mogen spelen, minuutje of 20 lukt wel zegt Fred. Okay, 50 dollar zegt de man van het jongerencentrum. Lijkt Fred een prima deal, van optredens wordt je beter, dus mooi zo. Fred en zijn band spelen 20 minuten en na afloop loopt Fred naar de man van het jongerencentrum, hij pakt zijn beurs en wil 50 dollar pakken. “Wat doe jij nou?” zegt die man, “je krijgt 50 dollar”. Fred stomverbaasd, lekker spelen en dan ook nog geld toe krijgen? That rules!

De grafsteen van de legendarische Andrew Loomis staat er ook in.

 

 

Buis & Haard

Ja hoor, ik lees nog steeds de Vara Gids. Vaste rubriek is Buis & Haard waar een bekende Nederlander (al ken ik ze vaak zat helemaal niet) iets verteld over zijn en haar tv kijkgedrag.
Dit dus:
Klik er maar op kun je de grote versie zien en lezen wat Van HoekMaalen zoal kijken en vinden (doe maar, van Roosmalen is een prima te pruimen ergeraar, neem aan dat hij zich in de supermarkt ook altijd ergert en hij is denk ik wel lid van dit blog). Van Roosmaalen is natuurlijk een held die we kennen van de krokante leesmap pindakaaspotkast maar vooral van zijn droogklootreportages en columns geschreven met in ergernis gedoopte pen. Eva Hoeke komt uit Krommenië, dat ligt net buiten Roemenië en zij is journalist, nou ja, het staat er allemaal bij dus watdenfok.

Maar Buis en Haard dus.
(Niet te verwarren met de hipster uitvoering Huis & Baard)
Snobs vertellen dat ze heul geen tv kijken om dan vervolgens enorm uit te weiden met meningen over de dingen die ze nooit kijken, yeah right.
Hipsters vertellen dat ze geen tv hebben maar alles op internet kijken. Nou, ik ben geen hipster, ik ga geen tv op mijn laptop of telefoon kijken als ik een tv heb waarop ik tv kan kijken. Maar goed, omdat ik ook Bekende Nederlander ben op dit blog (ha, wat zeg ik, de bekendste Nederlander van dit hele blog zelfs!) is het hoog tijd voor de rubriek Buis & Haard met Abubakari de Vries (om utens, mar wat wot seit dot?).

Maar goed, ik wil eerst nog een boek (Het Perenveld van Nana Ekvtimisjvili (Tblisi, Georgië 1978) uitlezen, dus die Buis & Haard met Abubakari de Vries komt later.
Moest natuurlijk ook een foto bij van mijn haard want dat hoort er bij, nou, die is al gemaakt.

Dit ben ik dus en daar woon ik dus. Maar omdat ik nog wel gewoon boodschappen wil kunnen doen heb ik mij een beetje vermomd, ik zeg niet waar of hoe.                                          AJ de Bom, voorheen de Kindervriend

Verfilming van het Boek vd Eeuw!

Ha, wat zie ik net nu (of nu net, of zonet) weer… Mijn favoriete boek wordt verfilmd en komt op Netflix! Is dat even geweldig. Regisseur Campos is de man achter de serie the Sinner, en dat vind ik een prima serie dus dat is veelbelovend. Datum etc. is nog onbekend. Hopelijk snel. Ga ik hem fijn elke dag twee keer kijken. Of 3 keer als ik wat meer tijd heb. Of 24-7 als ik niet lekker ben en op de bank moet liggen. En anders zeg ik gewoon mijn baan op en ga ik de rest van mijn leven deze film kijken. Kan natuurlijk ook altijd nog.

Butt Holey Surfers

1 juli en langzaam maar zeker mag er weer wat. Al een maand regelmatig naar Pathé, donderdag naar Vera, zaterdag naar het amateurvoetbal. En vannacht voor het eerst weer naar mijn geloofsgemeenschap geweest. Ome Geert had de reptielen mee, “Grote Jan” Blaaser, onze in 1988 overleden maar uit de dood opgestane leider, was in topvorm, onze oudere leden schijten op 1,5 meter regels en swingen net als ik de pan uit terwijl we in hele hogere sferen verkeren. Godverdomme (we geloven dus niet in god he), wat heb ik dat gemist. Op 3″12 ben ik nog even in beeld.
Butt bless y’all folks.

Al die Mensen

Ik weet niet of de weirdo’s wachten tot ik naar de Aldi ga, maar ik kom vaak rare kwasten tegen in de Aldi. Laatst al (zie hier ook alweer) en vorige week ook weer.
Een man die er uit zag alsof hij Auschwitz had overleefd, echt ongelooflijk mager, ik kon dwars door hem heen kijken, zonder bril, had zijn lege flessen (ongeveer 3.000) ingeleverd. Maar sommige flessen “pakte” de automaat niet.
De man was in de categorie
You know, some people don’t take no shit,
Maybe if they did if they’d have half a brain left
(Van mijn Dead Kennedys videoband Live at DMPO’s, in 1988 gekocht bij Boudisque, blij mee. Destijds en nog wel, eigenlijk)

De man had moeilijk doen tot kunst verheven en vertrouwde de andere Aldi’er die met zijn flessen naar de automaat ging niet, vertrouwde de cassiere niet, die wilde hem geld geven ipv het te verrekenen met zijn boodschappen die hij wilde pinnen, maar dat kon niet en hij wilde geen geld want daar kon hij niet mee betalen en ondertussen stond er een rij tot net buiten Oost Duitsland dankzij de ietwat vasthoudende magere Hein.
Nou ja, we aten die dag dus om tien uur s Avonds warm.

The Life of Heinz

Kunst op Abu.com.
Deze noem ik THE LIFE OF HEINZ

De LIFE OF MICKEY was overigens wat gruwelijker geweest. Die (Mickey is zeker in vergelijking met Heinz een vrij kleine kat) kwam vanne week aanzetten met een struisvogel in zijn bek.
Okay, ik overdrijf, het was een flinke vogel. Die door Mickey nu eens niet voor de deur als bedankje voor onze goede zorgen neer werd gelegd maar nu eens zelf (op wat ingewanden na) op een rustig plekje achterhuis verslonden werd.
Overigens kwam Heinz een paar zomers geleden een keer om half 11 s Avonds het huis binnen gestormd met een levende vleermuis in zijn bek. Toen hebben we een Ozzy muziekje voor Heinz op gezet.
Hier Mickey in de slaapstand, in de winter op de kachel. Nou ja, ook niet echt een gruwelijke LIFE OF MICKEY. Bij nader inzien.

dav

Zelfvermaak of What Happened to all the Fun in the World?

 

Mij komt het de strot uit, dat gezeur over Corona, maar de talkshows hebben het volgens mij al 3 maanden dagelijks over Corona gehad, dus schijnbaar raakt de media er wat minder gauw over uitgepraat. Al is Big Black Matters nu geloof ik ook wel iets om het de hele godganse dag over te hebben. Valt mij bij het sporadisch zappen op, want met behulp van de nog immer onvolprezen Vara Gids plan ik mijn opnames en kijk ik ik eigenlijk alleen wat ik wil. En dan negeer ik het Corona gezeur en al dat gedoe met standbeelden in de ploemp gooien en dergelijke. Het zal allemaal wel wat genuanceerder liggen dan dat elke cop die iemand doodschiet dat doet omdat ie een racist is en als ik zie dat de Zwarte Piet discussie mensen van beide kanten de hakken weer in het zand zetten heb ik al gegeten, gescheten, gedronken, gepist en gekotst en dan zoeken ze het maar uit. Ik vond de dood van Abubakari Yakubu erger dan die van Sjors Fluit. Bedoel ik niks mee hoor, zeg het er gelijk maar bij. Ik ben niet woke, weet ik wel, maar dat wil ik ook helemaal niet.

Netflixen,doe ik ook, zo was ik een dikke week in de ban van Basketbal, the Last Dance van Michael Jordan. Mooie docuserie met een zootje legendes. Ik volgde het basketbal nooit zo, alleen Donar als die in de play offs zaten en de finale series speelden, maar sodeju, wat een geweldenaar die Jordan. Wat een einde ook van Jordan’s Bulls periode, Hollywood is er niks bij.
Ook wat Scottie Pippen in die wedstrijd doet, geweldig. Sowieso een held, al was het maar om zijn stem, Barry White (of heet die nu Barry Black? Ik hou dat niet zo bij, nu racist pun intended) kan er een puntje aan zuigen. Of kon, want Barry’s not with us anymore, als ik mij goed herinner (klopt, he bit the big one. In 2003 on the 4th of july).

Scottie Pippen wordt wel een beetje te kakken gezet, MJ is dan de GOAT (ja, ik praat ook in afko’s sinds ik die docu zag), maar het is wel erg de Grote Michael Jordan Show, al doet dat niet veel af aan de geweldigheid van de serie, en ondanks dat van Pippen een paar mindere acties onder de aandacht worden gebracht vond ik hem toch wel een erg coole baas en een supersporter. Als MJ Cruijff is, dan is Pippen Keizer.
Ondertussen zijn ze allemaal boos op Jordan want die lult maar wat volgens zijn destijdse medespelers. Zal allemaal wel, kemmij dat verder verrotten.

Over sportdocus gesproken. Ik zag deze week de film Foxcatcher, gebaseerd op een waargebeurd verhaal.
Op Netflix staat een documentaire (90 minuten) over dit bizarre verhaal. Hier de trailer.
Multi miljonair John Du Pont biedt de Amerikaanse worstelselectie op zijn landgoed zeer geavanceerde trainingsfaciliteiten. Du Pont gaat in korte tijd van zeer excentriek naar zwaar paranoïde/psychotisch en schiet uiteindelijk een worstelaar dood. Echt een zeer bizar verhaal, de film Foxcatcher vond ik wat tegenvallen, de docu is echter zeer te gek.

Maar goed, jezelf bezig houden, daar had Hans Teeuwen zaterdag ook een aantal zeer goede tips voor. Gele zanger bijvoorbeeld. Je gaat onder de dekens liggen en probeert zo weinig mogelijk Aziatische zangers te bedenken.
Dit in het kader van dit moet iedereen wel lukken. En zo had Hans nog veel meer tips. En hij droomde ook best raar, en grappig. Ik vond de laatste shows van Hans Teeuwen wat minder, maar dit uurtje Corona Survival vond ik wel weer humor om te lachen.

Maar goed, aan mij nu de taak om beide onderwerpen, sport en jezelf vermaken in een grande finale samen te laten komen.

Ik ben geen Formule 1 fan, het boeit mij weinig, ik zie op teletekst wel eens dat Max Laadvermogen gewonnen heeft en dan denk ik “Mooi”en dat is het wel zo’n beetje. Dat ze voor de Grand Prix in Zandvoort voor allemaal luie rijke stinkerds een short cut door een natuurgebied aan gingen leggen wakkerde mijn enthousiasme ook niet aan. Maar in het kader van Sport & Zelfvermaak en diervriendelijkheid organiseerde ik vanavond de Grand Prix van Selwerd/Paddepoel 2020! Ik ging wat konijnen en cavia stront & stro & zaagsel dumpen en zag 5 slakken opgesloten zitten in de groene container (deze bleken door mijn vrouw daar gevangen gezet te zijn omdat ze haar slaplanten (sla planten, niet slap lanten) op zaten te vreten, maar dat wist ik niet en dat doet er ook niet toe). Ik heb de vijf van Selwerd vrijgelaten en de slakken op het hek gezet en ze begonnen gelijk te racen. Geen idee wie er gewonnen heeft, ik moest naar mijn werk, vakantie is weer voorbij (Nog weg geweest? Ja, naar de film!). Maar wel twee uur geboeid zitten kijken. De slak die nu eerste gaat liggen begon op de achterste rij, werkelijk een magistrale inhaalrace gekropen dus.
Mooi om te zien hoor.

Geweldige inhaalmanoeuvre, voordeel van de niet zo hoge snelheid bij de slakken Formule 1 is dat je zoiets redelijk scherp in beeld kunt krijgen, lukt je op Zandvoort niet.
De ingehaalde slak moet trouwens een nieuw huis kopen, want die is niet geheel ongeschonden uit de strijd gekomen geloof ik. Het gaat voor ons misschien langzaam, maar voor slakken gaat het retesnel en bij het inhalen heeft de inhalende slak bij nummer twee de spoiler er af gereden. Mag dat? Ja, dat mag.

Ain’t going out like that + Kluivert… KLUIVEEEERT!!!!!

Net op weg naar mijn werk had ik Black Sunday van Cypress Hill op staan. Stop ik, sta ik niet voor mijn werk maar voor een koffieshop…
Terwijl ik al 7 jaar niet meer high ben geweest.

 

En omdat het vandaag 25 jaar geleden is…

Peuteronderbroek

Vanmiddag was ik in de supermarkt, kan de beste overkomen. Loopt daar een man druk te bellen, hard te praten ook. Daar ben ik al geen voorstander van, gebel in de winkel, maar vooruit. Maar deze man had iets wat leek op de al tijden niet gewassen onderbroek van een peuter voor zijn mond hangen. Ik kan mij vergissen, (maar dat denk ik niet), maar volgens mij zag ik zelfs een remstreep. Dan loop je daar dus met een peuteronderbroek voor je bek te bellen omdat je je bang hebt laten praten voor corona maar geen moeite wil doen een fatsoenlijke bescherming te kopen. Voor zulke mensen heeft Martin van Waardenburg volgens mij de term PAARDENMONGOOL bedacht.

Hij had trouwens ook nog raar vettig haar, maar dat moest ie zelf weten.

Muziekje. Van de beste band van 2020.

 

 

Willy Vlautin Northline

Een boek met een (instrumentale) soundtrack, Northline (Noordwaarts) van muzikant en schrijver Willy Vlautin. Net als de teksten in zijn muziek lopen zijn boeken over van bad luck & trouble. Drankmisbruik, armoede, overleven, mishandeling, onverwerkte trauma’s, dood & verderf zijn zijn favoriete onderwerpen.

Allison Johnson woont in Las Vegas, heeft een klote baantje, een drankprobleem, een Paul Newman-fixatie en is haar relatie met de geweldadige racist Jim Brodie zat. Tot overmaat van ramp merkt ze dat ze zwanger is. Dan besluit ze alles achter zich te laten en een nieuw begin te maken in de casinostad Reno. Ook daar gaat het leven niet van leien dakje, maar daar ervaart ze wel wat vaker lichtpuntjes. Allison beleeft de diepste diepten van haar leven voordat de zon weer een beetje doorbreekt.

Noordwaarts las ik vorig jaar op vakantie in Noord Macedonië. De soundtrack luisterde ik toen nadat ik de bijgeleverde cd in mp3 formaar op mijn telefoon had gezet. Inmiddels staat ie ook op Spotify. Paul Newman saves the Night is mijn favoriete nummer. Mooi boek, mooie muziek.

La casa de los espiritus

Nunca juzgues un libro por su portada.
never judge a book by its cover.

De ebiep, voor boekenliefde in tijden van Corona met gesloten bibliotheken, zo gek nog niet. Kan ik toch nog virtueel in de biep ronddwalen en nieuwe boeken vinden. Hoe ik bij dit boek kwam weet ik niet meer precies, las geloof ik ergens dat ie vergeleken werd met 100 jaar eenzaamheid.  Nou, kom maar op dan!

La Casa de los Espiritus, dat klinkt veel mooier dan Het Huis met de Geesten, maar goed, mijn Spaans is niet van dien aard dat het zin heeft het boek dan ook maar in het Spaans te gaan lezen. De vrouwelijke variant van Cien años de Soledad, Honderd jaar Eenzaamheid dus, werd ie genoemd.

Honderd jaar Eenzaamheid vind ik trouwens wel een heel mooie titel, ook in het Nederlands bedoel ik dan dus.

Maar ook de covers zijn niet te vergelijken, al zullen er vast mensen zijn die de Nederlandse cover mooi vinden. Echt lelijk is ie ook niet, maar heel mooi vind ik hem ook niet.

Al zijn er bij deze klassieker veel verschillende covers. Een stuk of zeven voor de Nederlandse vertaling zag ik op Google.

Kijk, dat is al beter. Dat zijn covers die mij een boek uit de kast doen trekken. In tegenstelling tot deze roze, die ik dinsdag bij de goede doelen tweedehands boekenwinkel voor 2 euro kocht. Omdat op mijn werk tijdens mijn nachtdiensten e-books lezen prima te doen is, maar ik krijg dit boek niet in de 2 nachten die ik deze week moet werken uit. Thuis moet ik dan op mijn telefoon lezen en dan heb ik liever een fysiek boek.
Nou ja, hoe dan ook, best een mooi boek. Al ben ik nog maar blz 150 ofzo. Er gebeuren rare dingen en het is hier en daar ook best bruut. En daar hou ik wel van.

Esteban de Slechterik gaat op bezoek bij zijn stervende moeder die hij jaren verwaarloosde, Isabel Allende bakt geen zoete broodjes…
Zijn moeder zat half rechtop. Zij was een massief vleesblok, een monsterachtige in lappen gehulde vetpiramide die uitliep in een klein kopje met lieve, verbazingwekkend levendige, blauwe onschuldige ogen. De reuma had haar veranderd in een monoliet.

Zoeken

De bioscopen gaan weer open. Eindelijk weer nieuwe ergernissen. Veel leuker dan dat gejeuzel van zelfverklaarde “enorme Tarantino fans” die zeggen dat ze alle Tarantino films na Pulp Fiction kut vinden.

 

 

Een zakje cavia’s

Misschien wel het meest favoriete dier, de cavia. Ze gaan ook dood, dat is minder. Maar ‘voor het geval dat’ alvast een zakje met twee complete cavia’s gekocht op internet.